SCHATKAMER

schat de; -ten 1 m geheel van voorwerpen met een grote waarde 2 m overvloed, rijkdom: een ~ aan kennis 3 m,v iem die een ander bijzonder na aan het hart ligt; geliefde

Inmiddels krijgen mijn SM gevoelens vorm te krijgen. Nog wel niet in de gewenste vorm, maar de rol van switch ligt me wel. Het onderdanige komt nog wel, zoiets kun je niet forceren. Het is hetzelfde als het vinden van je levenpartner, ook die kom je "per ongeluk" tegen.

Het voor mij dominante spel is iets om je in uit te leven. Het maakt me creatief. Zo heb ik alweer het een en ander in elkaar geknutseld om te gebruiken of als decor of als speelwerktuig. Een mooie kaarsenstandaard en ook een "schatkist". Een kist om spulletjes in te bewaren met een speciaal deksel. Op het deksel een riggel toegevoegd om er grind op te kunnen leggen. Zodoende kan men een "grindbak" straf opleggen. En draait men het deksel om, dan kan de sub gaan zitten op kroonkurken.
Een schatkist omdat het voorwerpen herbergt van waarde voor ons spel, en voor een bijzonder iemand.

Creatief ook omdat ik mijn sub een naam heb gegeven; SUNRISE. Omdat ze nu voor mij het lichtpunt is in mijn donkere periode van de verslaving. En omdat de sub haar ontluikende sexuele gevoelens in het spel naar boven kan brengen als een soort van zon opkomst. En om dat alles kracht bij te zetten heb ik er een logo bij bedacht, c.q. gevonden;

Het logo heeft voor mij nog meerdere betekenissen. De relatie met mijn vader, die vroeger met dit merk vrachtauto gereden heeft. Mijn voorliefde voor oldtimer vrachtauto's. Maar ook het ontluikende spirituele dat ik de laatste twee jaar mog meemaken. En nu dan ook als symbool voor mijn SM relatie.
Het logo is voor mij dermate serieus dat ik er over nadenk het te laten zetten als tattoo op mijn arm.

Oh ja, tattoo. Was het niet de bedoeling dat er een draak op mijn rug gezet werd? Ja, dat was de bedoeling. Maar door het afhaken van de artiest die het zou maken is dit plan naar de achtergrond verschoven. En nu ik me eindelijk verlost voel van mijn verslaving twijfel ik wel of dit symbool nog wel van toepassing is. Laat ik het zo zeggen, ik zou nog erg graag een draak op mijn rug getekend willen hebben, maar ik heb er nog geduld mee. Wel weet ik inmiddels hoe het eruit moet komen zien.

Gelijk zoals op bijgevoegde foto; als een ruiter afgebeeld op de draak, zo de verslaving onder controle houdend. En dan kom ik toch weer bij mijn voorbeeld plaatje uit;

En dan kom meteen bij een andere schatkamer. Al die tijd zat ie onder mijn neus, maar had ik het niet in de gaten;

http://darkgift.ru/gallery.html

Een mooie verzameling fantasy tekeningen, deels ook gebaseerd op Lord of the Rings. Roemeens kan ik echter niet lezen, jammer dat er geen engelse vertaling bij zit.

Gelukkig staat er in de betekenis van schat niet beschreven dat het gaat om materieele zaken. Het zijn de immaterieele zaken die ik nu met het woord schat kan uitdrukken.
Ik ben in bezit van de schat; ik voel me gelukkig, ben gezond en voel me ook steeds meer de creator die ik graag wil zijn.

GEVOELIG

Gevoel is zo'n begrip dat je niet kunt definieren. Je hebt het of je hebt het niet. En als je hebt is het moeilijk te verwoorden wat het precies is wat je voelt, althans voor mij.
Het is me wel opgevallen dat ik voor bepaald leed extra gevoelig ben. Krantenberichten die gaan over misbruik van kinderen of ander sexueel leed vallen me al meteen op. En ik heb dan erg te doen met de slachtoffers. Maar ook het leed van anderen bij verlies van iemand trek ik me erg aan.

Zo stond er gisteren in de krant een overlijdensbericht van een nog jonge vrouw (geboren 1-jan-1977). Schijnbaar had ze twee jaar lang moeten vechten voor een dodelijke ziekte. Er stond een gedicht bij wat me meteen ontroerde;
"God looked around his garden,
and found an empty space.
He than looked upon the earth,
and saw your tired face.
He put his arms around you,
and lifted you to rest.
God's garden must be beautiful,
He only takes the best.

Toen ik las dat deze vrouw doktersassitente was op de OK van een ziekenhuis raakte het gedicht me nog meer. Nu ik dit opschrijf zit ik ook met een traan in mijn oog. Ookal is het voor mij een onbekende vrouw.

Het is moeilijk te verklaren waarom dit mij zo raakt. Ikzelf heb het idee dat ik ondanks de fysieke afstand het leed van de nabestanden kan voelen. Zo had ik laatst bij mijn helend hart sessie een momentje, de natuurgeneeskundige vrouw liet me even alleen. Ik keek toen naar de boeken die ze er had staan over psychologische dingen en voelde toen op dat moment het leed van de patienten die er al eerder hadden gelegen. Ook toen kreeg ik een traan in mijn oog.

Zijn dit gevoelens die heb die me de bestaande neiging geven tot het verzorgen? Het zit in onze genen, een oom van me werkt op een psychiatrische inrichting in de verzorging. Moet ik me qua werk gaan orienteren op een verzorgende functie? Zou dat me voldoening geven?
Het coachen lag me ook al en dan met name het opvoeden van kinderen, moet ik misschien leraar worden om daar het verzorgende in te vinden?

Hoe dan ook, ik krijg altijd weer veel levensenergie als ik zie dat ik mensen heb kunnen helpen. En dat ze me dat uitdrukken met dankbaarheid en respect. Ik denk dat je dat alleen terugkrijgt als je dat zelf ook geeft.

Zo ben ik mijn partner steeds meer dankbaar dat ze voor me geknokt heeft. Ze me niet heeft laten vallen. Want zodra je in een relatie met moeilijkheden zit en beide zouden ervoor kiezen er niet voor te knokken dan is de relatie bij voorbaat gedoemd te mislukken. Terwijl er toch altijd positieve dingen waren anders zou je niet samen zijn. Luister goed naar de ander wat hij zegt; en dan niet wat er letterlijk gezegd wordt maar wat de ziel aangeeft. Wat het gevoel is bij die ander.

ALCHEMIE

Alchemie of alchimie (van het Arabisch: الكيمياء, al-kimia) is een natuurfilosofie van veel verschillende culturen uit vroeger tijden. Zo waren er alchemisten in het Oude Egypte, in het China van Lao Tzu, in het Hellenistische Griekenland van Alexander de Grote en in de 10e eeuw in het Midden-Oosten. Alchemisten poogden goud en andere edele metalen te produceren en zochten naar de steen der wijzen maar er waren ook alchemisten die dit slechts beschouwden als een bijproduct van hun eigen innerlijke verandering.

Sinds ik het besluit nam om mijn verslaving te doen stoppen ben ik twee en half jaar lang bezig geweest aan mijn eigen innerlijke verandering. Ik ging diep af en toe en raakte meermaals de weg kwijt. Op vele gebieden ging ik twijfelen aan mezelf. De liefde voor een patner, de liefde voor een vriendin, de sociale invulling van mijn werk, mijn hart en gevoel.

Doelloos aan het rondzwerfen om te ontdekken wat ik zelf wilde.

Het boek kreeg ik van een, voor mij, erg speciale vriendin. En ze had me geen beter boek kunnen geven. ;-)

Leef je eigen legende en droom, luister naar de ziel van de wereld, luister naar je hart en daarbij nog een wijze les over wat liefde inhoudt. Het maakte diepe indruk op me. De schrijver krijgt het voor elkaar om een pelgrimstocht in een boek samen te vatten. De tekens !, boodschappen zitten in de tekst en springen voor iemand die er voor open staat direkt naar voren.

Volg de tekens die je toegereikt krijgt, zo voelt het nog steeds voor mij. Mensen die ik ontmoet en spreek, muziek die ik hoor, boeken die ik lees, ontdekkingen die ik doe.

God die je inzelf kunt vinden. En nu ik zelf bewust ben van de naastenliefde die ik kan geven geeft het me tegelijkertijd een grote voldoening. Een soort van voldoening die mijn legende hier op aarde bevestigt.

Het spirituele vindt ik nu belangrijker dan de aardse dingen. Werk is een noodzakelijk kwaad is teveel gezegd, het geeft me ook de mogelijkheid om mijn (organisatie) talenten te benutten. Maar het luisteren naar iemand staat hoger op de prioriteitenlijst. En dan niet luisteren naar de feiten, maar naar wat er gezegd wordt. De boodschap van de ziel. En als het nodig is, en als je kunt, en niet te vergeten, als het geaccepteerd wordt een coaching geven.

De gave die ik heb, dat ik wat voor anderen kan betekenen, wordt me steeds meer duidelijker. Het feit dat ik mezelf nu goed ken en dit kan rijmen met aardse en sprirituele zaken geeft me ook mogelijkheden anderen te helpen. Die ziel te horen die spreekt. En mijn eigen ziel terug te laten praten. Veel mensen horen hun eigen hart niet meer. En dat is jammer, want het spreekt elke taal vloeiend en met name de taal van de liefde...

Wat ook naar voren komt in het boek; oorlog en strijd. Het negatieve wat we moeten ondergaan. Het kan niet altijd mooi zijn, er is ook een keerzijde. Iets waar we van leren.

De schat die we zoeken; uitgedrukt in goud niets waard, het kan je dood niet tegenhouden. Ik meen hem nu deels gevonden te hebben. Maar weet je wat het mooie is? Die schat kan elke dag weer aangevuld worden.

Met het uitlezen van dit boek sluit ik de negatieve periode in mijn leven nu af.

Ik ben wie ik ben en ik hoop het steeds meer te worden....