De kerstgedachte ligt bij mij bij de geboorte van de zoon van God. Jezus is een van de grote profeten die ons geleerd heeft hoe we met anderen en onszelf om dienen te gaan. Naastenliefde.
Jezus was een sterk ontwikkeld spiritueel persoon die ons heeft onderwezen in wijze levenslessen. Hij heeft ons zijn normen en waarden bijgebracht. Hij stelde zich nederig op tegenover de ander. Hij had geen hoogmoed. Hij was zelfs bereid om de zonden van andere mensen op zich te nemen door het symbolische kruis te dragen.
De verhalen zoals ze zijn opgetekend in de bijbel spreken voor zich. Wat mij het beste bij is gebleven is het evangelie van Matheus hoofdstuk 5; "Maar Ik zeg u, dat gij den boze niet wederstaat; maar, zo wie u op de rechterwang slaat, keert hem ook de andere toe.
Ik heb een dergelijke situatie letterlijk meegemaakt. Mijn vader had een vergrootglas pen. En op een dag, nadat ik ermee had zitten spelen was het viltje kapot gegaan en sloot de pen niet zo goed meer. Mijn vader ging helemaal door het lint. Waarom hij zo kwaad werd is me nog niet duidelijk. Waarschijnlijk zat hij zelf met een probleem, misschien nog eens niet waar ik iets mee te maken had en was dit de druppel.
Waarom heb je dit kapot gemaakt...? En dat op ferme toon, als 9 jarige jongen was best bedreigend dus begon ik al tegenreactie alles te ontkennen. Hier zei hij, en gaf een klap op mijn gezicht. We stonden in de keuken en ik viel enigzins achterover de gang in.
Natuurlijk was ik overdonderd maar ik herrinerde mij de bewuste regel. En ik zei tegen hem; hier, sla dan, sla dan ook op mijn andere wang... Dat deed ie, totdat ik met mijn rug tegen de voordeur stond. Ik liep kwaad weg. Mijn vader ongetwijfeld met een schuldgevoel achterlatend. Maar helaas heeft hij zich nooit verontschuldigd voor dit gebeuren. Ik voor mij wist gelukkig dat het fout was wat hij deed.
Ik heb niets met de kerk en haar hierargische instelling. Toch vind ik het prettig om in de kerk naar de verhalen van jezus te luisteren. Het is een plek om je geest te verruimen. Het geeft bescherming door de stevige muren. De kleurrijke glas in lood ramen fleuren je geest op. En het gezang van het koor in een goede akoestieke omgeving is een streling voor het oor. En zoals laatst voelde ik ook de aanwezigheid van een entiteit, een geest die zich achter me had opgestelt als steun. Precies op dat moment dat ik er ook behoefte aan had.
Mensen moeten hun eigen geloof creeeren. En daarbij kunnen ze van elke godsdienst of geloof iets goeds meepikken. Of je nu naar Boedha luistert of naar Jezus, het gaat erom wat jij ermee doet. Wat voor jouw goed voelt. Wat jouw hart je vertelt. En als je dat eenmaal gevonden hebt zit je bij God en kun je je hemel op aarde creeeren. God zie ik overigens als symbool voor alle goeds dat mensen kunnen doen.
In de oude germaanse cultuur is eind december de tijd om de boom te eeren. Een belangrijk symbool. Het is de veilige omgeving van Elfen (Lord of the Rings) en word in de film AVATAR tweemaal als belangrijk symbool gebruikt. Maar daarover later.
Om die boom te eeren wordt hij naar binnen gehaald en voorzien van lichtjes al dan niet kleurrijk. Het is mooi om te zien dat dit gebruik nog steeds in zo'n grote hoeveelheid wordt toegepast. Belangrijk, want de boom is een van onze levensaders; ze zet immers koolstofdioxide om in zuurstof....
Dit is de reden dat ik nog elk jaar trouw een kerstboom koop en hem in huis opzet. Om onze levensader te eeren. Dat we dankbaar mogen zijn dat hij ons leven geeft. Misschien is dat wel de kerstgedachte...
mooi blogje. mooi geschreven . sorry, dat ik het niet door had. ben toch echt blond af en toe.....
BeantwoordenVerwijderen