Wiki;
The Duchess is een film uit 2008 onder regie van Saul Dibb. De film is gebaseerd op het boek Georgiana. Duchess of Devonshire van Amanda Foreman. Foreman baseerde het boek zelf op het leven van hertogin Georgiana Cavendish.
Georgiana Spencer is een glamoureuze jongedame die opgroeit in de tweede helft van de 18e eeuw. Ze staat bekend als de meest fascinerende hertogin van haar tijd die zich aan de top van de sociale ladder bevindt. Op 17-jarige leeftijd trouwt ze met de hertog van Devonshire (William Cavendish). Hij is enkel geïnteresseerd in het nageslacht dat ze hem kan bieden, van liefde is absoluut geen sprake. Hoewel Georgiana nog een greintje hoop heeft op romantiek in het huwelijk, houdt de hertog zich enkel bezig met het verleiden van de dienstmeiden.
Georgiana brengt haar dagen door met het organiseren van memorabele feesten en vermaakt mensen die zich aan de top van de sociale ladder en welvaart bevinden. Ze vervreemdt steeds meer van haar echtgenoot als blijkt dat ze niet in staat is te bevallen van een jongen. Ze heeft inmiddels twee dochters, maar geen van beiden kunnen de titel van hun vader overnemen.
In Bath leert ze Lady Elizabeth "Bess" Foster kennen en al snel worden ze de beste vriendinnen. Bess heeft, net zoals Georgiana, een slecht huwelijk. Haar man geeft haar geen toestemming haar kinderen te zien. Georgiana heeft medelijden met haar en nodigt haar uit in haar huis te verblijven. Hier krijgt ze een affaire met de hertog. Na verloop van tijd komt Georgiana achter de waarheid en voelt zich verraden. Ze eist dat Bess uit huis gezet wordt, maar de hertog is niet bereid afscheid van haar te nemen. Bess legt uit dat ze enkel het bed met hem deelt om zijn invloed te kunnen gebruiken om zich weer te kunnen herenigen met haar kinderen.
Georgiana was altijd al verliefd geweest op Charles Grey, een vriend uit het verleden. Charles heeft bepaalde politieke ideeën en Georgiana gebruikt haar aanzien en publieke bekendheid om zijn standpunten openbaar te maken. Ondertussen worden ze verliefd op elkaar en het duurt niet lang voordat een affaire begint. Georgiana vertelt haar man dat ze bereid is zijn affaire met Bess toe te staan, op voorwaarde dat zij Grey mag blijven zien. Hij is echter razend en verbiedt zijn vrouw Grey ooit nog te zien.[1]
Het was bij toeval dat mijn partner en ik erbij kwamen deze film die bijzondere zaterdagavond te kijken. In eerste instantie werd mijn interesse gewekt toen ik in een folder van de blokker deze film zag staan. De ijzersterke acteur bezetting, met name Ralph Fiennes heeft al in meerdere favoriete films van me gespeeld. The English Patient, Schinders List en Sunshine;
http://www.youtube.com/watch?v=fdJXlNgnQTk
Maar terug naar the Duchess. Ik stelde me een typische engels kostuum drama voor en dat werd het ook. De tijd waarin het speelde, +/- 1750, en de engelse historische achtergrond (waargebeurd) vind ik ook erg interesant. Zo mag in dit kader de film Sense and Sensibility met de mooie Kate Winslet niet ontbreken.
En het was niet alleen het visuele wat deze film zo mooi maakte. Er werd met veel gevoel geacteerd. En dat kon ook niet anders als het verhaal waar het over ging. Een harteloze echtgenoot zonder enig gevoel voor zijn vrouw. Zijn honden meer aandacht gevende. Hij werd ook echt kil neergezet. De liefde die hij absoluut niet gaf. De verschillende affaires en dat zijn vrouw dit maar goed te vinden had. Later zelfs een minnares neemt in huis en bij hen aan dezelfde tafel eet. Zijn vrouw chanteerd met haar eigen kinderen. En haar een buitenechtelijk kind dwingt af te staan. Harteloos. Zonder emotie, in zijn eigen denkbeeld.
Zat ik ook niet in die pyschose? Mijn eigen wereld die werkelijkheid was. Ik ben nooit harteloos geweest tegenover mijn partner. Ik wilde alleen zoals Doe Maar het verwoordde in "Is dit alles", een beetje los. Ik wilde graag dat er begrip kwam voor mijn gevoelens en verlangens, misschien meer nog naar mijn drang van zelfontplooiing. Ik was veranderd na het hele traject en wilde verder, op een andere manier zoals mijn partner van mij gewend was.
Maar ik identificeerde me wel met de hoofdpersoon The Duke. Ook ik wilde er een buitenechtelijke seksuele relatie op na houden. Wilde contact met een SM Dom om die wereld te ontdekken. Was dit ook onredelijk van me? Nee, is dit ook onredelijk van me? Samen hadden we al ervaring in het swingen en dit had mijn partner nooit tegengestaan. Het geeft een soort van bevrijding als je je seksuele uitspattingen kunt beleven met iemand anders dan je eigen partner. Het brengt je zelfs dichter bij elkaar hadden wij uit ervaring meegemaakt.
Mijn partner had het erg moeilijk met haarzelf de laatste tijd. Door de familieopstelling was ze bewust geworden van haar tekortkomingen en deze konden naar verloop van tijd steeds specifieker benoemd worden. Ze had zich daarbij opgesloten in haar eigen structuur zoals zij die zo vertrouwelijk zag. Het was heel moeilijk voor haar dingen los te laten. Buiten haar bereik. Niet onder controle.
Maar die avond kwam ze nadat we deze toepasselijke film gezien hadden met een opmerking die me raakte, rechtstreeks in mijn hart; "Hier thuis mag jij jezelf zijn"
Ik voelde het gewoon direkt van uit mijn hart. Ik voelde de respect die ze voor me voelde. Ik voelde dat ze niet langer vasthield aan haar eigen waarden maar dat losliet. En dat voelde zo goed. Het bracht ons heel dicht bijelkaar. Het was ook iets dat ik lange tijd niet gevoeld had. Een wederzijds respect voor elkaar. Een hechte vorm van genegenheid voor elkaar.
Ze geeft me nu de beperkte vrijheid mezelf te kunnen ontplooien. En het zal mijn taak zijn om te laten zien dat ik daar goed mee om ga. Anders zal ik herinnerd worden aan de harteloze Duke uit de film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten