ADEMEN

ade·men ademde, h geademd ademhalen
adem·ha·len haalde -, h -gehaald lucht in zich opnemen en weer uitblazen; ademen

Het eerste wat een nieuw leven doet als het in de wereld komt. Ademhalen. Het gebeurt automatisch. Je neemt de lucht in je op in je longen. Je kunt het niet meer uitjezelf stoppen.

Vandaag gingen we naar de mis in de kerk. Eens per maand wordt een kinderdienst georganiseerd die we onze kinderen niet willen onthouden. Daarbij is het ook plek waar wij tot onszelf kunnen komen.

Het was een bijzondere mis. Voor ons allebei.

Allereerst omdat het evangelie van Matheus!! hoofdstuk 5, 38-48 werd voorgelezen;

"Gij hebt gehoord dat er gegezegd is; Oog om oog, Tand om tand. Maar ik zeg u geen weerstand te bieden aan het onrecht, maar als iemand u op de rechterwang slaat, keer hem dan ook andere toe".
"Bemint uw vijanden en bidt voor wie u vervolgen".

Een levenswijze die ik nog steeds probeer na te streven.

Ook werd het volgende lied gezongen;

Geef ruimte aan de liefde

Geef alle ruimte aan de liefde
in haar leeft God zich naar ons toe.
Vergeef het kwaamd van wie u griefde;
De liefde wordt een mens niet moe.
Zij zal de dood nog overleven,
geen water blust haar vuren uit;
zij blijft ons tot elkander keren
tot alle angst is uitgeluid.

Hoe zal een mens ooit overleven?
Wat moet hij aan met eeuwigheid?
Door liefde wordt het ons gegeven
voorbij te zien aan dood en tijd.
Want wie vandaag weet te beminnen,
denkt niet: Hoe zal het morgen zijn?
Het wordt een eeuwig herbeginnen
tot wij voorgoed geborgen zijn.


Ik moest diep ademhalen en voelde de lucht in mijn longen stromen. Ik dacht, waarom begin ik niet daar met voelen, mijn longen. Die me mogelijk maken om adem te halen zodat ik kan leven. Op mijn donorcodicil heb ik die niet voor niks uitgesloten.
En langzaam kwam mijn gevoel weer terug. Toen ik mijn partner vasthield voelde ik alle kou in de kerk tegen mijn linkerarm en rug. Maar mijn rechterarm die tegen mijn partner aanleunde voelde warm.

We kwamen beide gesterkt weer uit de kerk. En hadden weer een goed gevoel bij elkaar.

Om na het einde van de donkere periode weer opnieuw te mogen beginnen, weer een kans te krijgen, voelt helemaal geweldig.

En dat gouden hart, dat mag mijn partner dragen, opdat ik met mijn hart voor altijd bij haar zal zijn.

LEEG

Na alle ontboezemingen die ik gedaan heb om weer in het reine met mezelf te komen voel ik me nu leeg, erg leeg.

Ik heb de verslaving losgelaten en sta nu op mezelf. Daarbij heeft mijn partner nu weinig of nauwelijk gevoelens voor me. Het deed me het volgende ontdekken;

De gevoelens en emoties die ik mocht voelen waren niet werkelijk van mezelf. Ze waren wel van mezelf, dat wil zeggen, ze kwamen uit mij en uit mijn hart. Maar ik voelde ze pas omdat ik het ergens buiten mijn lichaam voelde. Als mijn partner zich goed voelde voelde ik me ook goed. Had ze zichtbaar verdriet om wat ik haar had aangedaan, werd mijn schuldgevoel getriggerd. Meende ik in een bepaalde stemming te zijn dan zocht ik daar muziek bij en voelde de emotie die eruit kwam. Film kijken hetzelfde, tegenwoordig niet meer, maar vroeger ging je naar de videotheek en koos je een film uit waarvan je op dat moment de emotie wilde voelen.

De bijzondere vriendschap die ik mag hebben met een speciaal meisje liet mij ook emoties voelen. In eerste instantie een verlangen, daarna dankbaarheid om haar uberhaupt (let op de woordkeuze) te mogen kennen.
Ze schreef me een brief met daarin gespecificeerd wat ze voelde en waar het vandaan kwam uit haar lichaam.

Als ik iets lekker wil proeven neem ik eten tot me, als ik wil ruiken loop ik door het bos of steek een wierook stokje aan. Wil ik iets zien, dan zet ik de tv of pc aan.

Toen ging ik te rade bij mezelf, wat voelde ik en waar kwam het vandaan? Vanuit mezelf voel ik niets, ja, toen ik vandaag iets langer op mijn knieen bleef zitten voelde ik die. En toen ik mezelf gesneden had bij het scheren voelde ik dat. Maar emoties uit mezelf. Niets

De laatste jaren heb ik geen last meer van buikpijn of misselijkheid. Dan ben je lekker gezond zou je zeggen. Maar ik denk dat ik daar zo'n hekel aan kreeg dat ik dat gevoel kon uitschakelen. Altijd gedacht dat ik een sterke maag had, maar ik denk dat ik het gewoon niet wilde voelen.

Na nu alles losgelaten te hebben sta ik opmezelf. Geen hang naar sex, geen schuldgevoel naar mijn partner, geen verlangen, geen verdriet of vreugde. Het zal er ongetwijfeld zitten maar ik krijg het er niet uit. En het maakt me bang. Bang dat ik mijn partner misschien nooit meer zal voelen. Ik ben nu zelfs zo ver dat ik haar gewoon zou loslaten om haar geluk bij een ander te laten vinden. De verantwoordelijkheid naar haar en de kinderen maakt dat ik bij haar blijf.

Ik accepteer het maar even voor nu en hoop dat mijn eigen gevoel weer naar boven komt.

En dan nog het volgende;

Had ik al eens gezegd dat ik denk dat de route van ieder leven al van te voren is uitgestippeld? Gebeurtenissen gebeuren omdat het voorbestemd is?

Toen ik vandaag bij mijn vader en moeder langs ging kwam mijn moeder ineens met een gouden ring op de proppen. Pas hem eens vroeg ze. Ik dacht; wat krijgen we nu? En daarbij dacht ik, ik ben helemaal geen ringdrager. Mijn eigen trouwring draag ik niet eens alleen ceremonieel.
Het is de oude trouwring van je oom Wim, niemand wilde hem in de familie en toen heeft je vader hem gekregen van oma. Alleen is de steen weg, die wil ik nog laten maken. Hij is voor jouw...
Waarom? En mijn zus? Maar daar had ze allemaal verklaringen voor.
Ik zei; ik accepteer hem op 1 voorwaarde. Dat je de ring naar de juwelier brengt en hem om laat smelten tot een gouden hart. Even werd gevraagd naar mijn vaders toestemming en dat was oke.

Daarmee heb ik nu letterlijk mijn hart van goud. Maar het voelt nog dubbel. Wordt hun schuldgevoel nu afgekocht? Had ik niet liever liefde en aandacht ontvangen? Of kan het ook allebei?

Wie hem gaat dragen? Ik weet het niet. Maar hij mag van mij nu in de familie blijven. Mijn zoon mag hem door geven aan zijn kinderen als hij die krijgt. Als was het alleen maar als symbool dat het gevoelloze wat voortkwam uit deze familie hier en nu stopt en plaats maakt voor liefde en genegenheid voor elkaar.

PS; en als ik dit schrijf moet ik even diep adem halen, alsof er een traan zit te dringen om naar buiten te komen.

END OF AN ERA

• English To English - the end of an era; 

-  the end of an age, the end of a period of time

GOUDEN HART

Om in het reine te komen met jezelf dien je je vrij te maken van je verborgen agenda. Je bijbedoelingen. En in mijn geval; het wereldje waarin ik leefde vanwege de verslaving.

Het wereldje waarin ik mijn eigen normen en waarden bepaalde en de dingen deed zonder daarbij rekening te houden met anderen. En af en toe ging dat best ver. Overspel is daar een voorbeeld van. Ik deed het gewoon zonder daar een schuldgevoel aan over te houden.

Maar nu weet ik beter gelukkig. Het schuldgevoel ben ik nog steeds aan het zoeken. Maar zoals men al tegen mij zei in de mannengroep; "Het gaat niet om het vinden van het schuldgevoel. Het gaat erom dat je een aktie doet omdat je dat zelf wilt. Dat het vanuit jouw hartje komt".
Welnu, de laatste tijd, wellicht ook gestimuleerd door de druk van mijn partner en de gevoelensbeschrijving van een vriendin op haar blog, kon ik niet meer met mezelf door 1 deur.

Recent had ik een ontmoeting met een goede vriendin. En hoewel ik ook echt serieus in haar geinterreseerd was in wat ze dacht en voelde, was de verslaving ook aan mij aan het trekken. De sex trok me nog steeds. Totdat ik zelf tot het besef kwam dat de sex het niet waard was om mijn relatie met haar op het spel te zetten. Ik mocht haar al zien en voelen en daar was ik gewoon zo dankbaar voor dat dat mijn hartje al voldoende kon vullen. Zonder die verborgen agenda.

Ik kreeg wroeging, een gevoel dat ik nog niet eerder beleefd had. Maar niet verwonderlijk, want de verslaving heeft al die tijd dat ik er onder slechte periode's onder leed dit gevoel uitgeschakeld. Nog steeds heb ik moeite om mijn eigen gevoelens onder woorden te brengen. Maar de massagecursus en het mediteren helpt heel goed daarbij. Twijfel nog of ik op een "meditatie" vakantie ga naar Griekenland.

Met die wroeging schreef ik een brief aan mijn partner. Met de verslaving en mijn eigen wereldje had ik nog heel veel geheimen voor haar. Nu dus niet meer. Openheid. Het voelt wel enigzins bevrijdend, zo zonder last. Maar het is nog zeker geen overwinning. Ik heb mijn partner veel verdriet gedaan en mag blij zijn dat er nog is. Ik heb haar zoveel verdriet gedaan dat ze haar hart voor mij gesloten heeft. De overwinning zal dan ook pas komen als ik weer de liefde voor mij mag voelen.
En om dat te bereiken zal ik eerst de liefde voor mezelf moeten laten bloeien. Zal ik moeten zorgen dat ik zonder geheimen, zonder verborgen agenda, integer wordt naar mezelf. Schoon schip maken.

Het feit dat ik met mijn spirituele zoektocht al een aantal mensen mocht helpen geeft mij veel voldoening. Ik heb schijnbaar een gave om diepe gevoelens van mensen te voelen die al het een en ander hebben meegemaakt. Ik breek schijnbaar door dat pantser heen wat ze om hen heen hebben gebouwd. Een mooie eigenschap die ik zeker nog ten goede wil laten komen.

Maar nu even in mijn eigen familiekring. Ik kan wachten totdat mijn vader en deels ook mijn moeder zich tegenover mij openstellen. Maar ik kan me ook openstellen voor hen en hun problemen. Ik verwacht dat het ons beide goed zal doen. En dat we elkaar weer zullen voelen en onze gevoelens naar elkaar toe kunnen uitspreken.

Laat ik me daar nu op richten en weer proberen dat hartje van goud te vinden....

http://www.youtube.com/watch?v=pwT1L-FSzEo

Ik wil leven,
Ik wil geven
Ik ben een mijnwerker
voor een hart van goud.
Het zijn deze uitdrukkingen
Ik geef nooit
Dat houd me zoeken
voor een hart van goud
En ik word oud.
Keeps me searching
voor een hart van goud
En ik word oud.

I've been to Hollywood
I've been to Redwood
Ik stak de oceaan
voor een hart van goud
Ik ben in mijn gedachten
Het is zo'n fijne lijn
Dat houdt me zoeken
voor een hart van goud
En ik word oud.
Keeps me searching
voor een hart van goud
En ik word oud.


Ik wil leven,
Ik wil geven
Ik heb een mijnwerker
voor een hart van goud.
Het is deze uitdrukkingen
Ik geef nooit
Dat houd me zoeken
voor een hart van goud
En ik word oud.
Keeps me searching
voor een hart van goud
En ik word oud.

I've been to Hollywood
I've been to Redwood
Ik stak de oceaan over
voor een hart van goud
Ik heb in mijn gedachten
Het is zo'n fijne lijn
Dat houdt me zoeken
voor een hart van goud
En ik word oud.
Keeps me searching
voor een hart van goud
En ik wordoud.

Houd me zoeken
voor een hart van goud
U houdt mij zoeken
en ik ben oud.
Houd me zoeken
voor een hart van goud.
Ik heb een mijnwerker
voor een hart van goud.

RITSELTROM

Een volgende stap gezet;

Mijn partner en onze jongste waren twee dag weg. Een evaluatie in een ziekenhuis voor wat speelde nog voor de geboorte van onze jongste. Hij heeft al voor zijn geboorte hard moeten vechten en heeft daar gelukkig wat hulp bij gekregen. En nog steeds is hij erg sterk en komt goed voor zichzelf op.

Maar goed, ik had het rijk alleen met onze oudste. Een uitgelezen kans om mijn zus uit te nodigen en openheid van zaken te geven.

Mijn relatie met haar is goed, maar niet intiem. Gevoelens naar elkaar uiten hebben we gewoon niet meegekregen van onze familie. Daarom was het goed dit gesprek te hebben.
Na over eigen situatie gepraat te hebben, mijn zwager heeft serieus iets meegemaakt, kantje boord, kon ik vertellen over mijn eigen situatie. Ze schrok er niet van, integendeel. Het was heel herkenbaar voor haar.

4 jaar geleden had ze een soortgelijk gevoel gehad en had daar mijn vader direkt over aangesproken. Waarom ze nooit hoorde hoe goed ze deed? Deed ze het wel goed? Vragen hoe het met haar ging? En nog een beer op de weg; waarom krijgt mijn broer meer aandacht dan ik.
Ze ging daarbij heel ver. Maakte zelfs de opmerking; "ja, ik hoefde niet zo vroeg te trouwen". Maar ze was ook meteen geschrokken toen ze het zei toen ze zag hoe het mijn vader raakte.

Dat ik meer aandacht kreeg was toch niet helemaal waar. Ik heb me alleen nooit verzet tegen mijn vader. Ik ging gewoon onderdanig met hem mee. Volgde hem meer. Ik gaf mijn vader die aandacht, niet andersom.

De verslaving raakte al gauw op de achtergrond. Ja, dat was ook niet gek, die boekjes slingerden overal rond zei ze. Maar goed dat ik er nu aan werkte. Ook het feit dat ik de seksualiteit ontdekte bij mijn zus, alleen kijken overigens, zat mij nogal dwars. Een beer van mij dat ik dacht dat mijn zus daarom altijd een beetje een afkeer tegen mij had. Maar ze kon het zich gewoon niet herinneren. Dus zou het haar ook niet zo veel gedaan hebben. Pfff...

Nee, het gesprek ging veelal over het gedrag van mijn ouders. Weinig nieuwsgierig en zonder coaching. Een vader die was weggedoken in zijn hobby en een moeder die meer met zich zelf bezig was.
Toen ik laatst vertelde dat ik met onze jongste naar de scouting was geweest was de eerste reactie van mijn moeder; Die printer die je hier gelaten hebt doet het niet...Het deed me veel verdriet.

Maar ook leuke dingen, het was ook onze moeder die ons op dansles zette en daar heb ik in ieder geval nog steeds plezier van. Iets wat ik ook binnenkort weer wil oppakken.

Mijn vader heeft al veel gemaakt, famillieleden en vrienden verloren, weinig waardering in zijn werk, toen hij uitzag op de VUT in 1 keer een klap kreeg dat dat niet door ging omdat de regeling was afgeschaft.
Dat heeft ie allemaal zelf verwerkt, wij hebben er weinig van mee gekregen. Ook hij zat in zijn eigen wereld met een muurtje om zich heen. En dat heeft ons en naar we denken hem opgebroken.

Maar het is nog niet te laat. Geen verwijten meer hebben we afgesproken. Maar een meer begripvolle houding naar ze toe en langzaamaan proberen erachter te komen wat hun gedachten zijn.

Hoe kom je dan aan die Ritseltrommel? Een tip van een vriendin.

Om dit gedrag van onze ouders niet voort te zetten hebben zowel mijn zus als ik een andere koers ingezet. Wel aandacht gevende naar onze kinderen en vragen wat hen beweegt. Hun bijstaan en coachen als dat nodig is. Hun dingen laten doen die ze zelf willen.
Dus vandaag onze oudste even extra verwend met een bioscoop bezoek en toen we weer thuis kwamen gingen we kadootjes maken voor mijn partner en jongste. Samen gingen we er goed voor zitten en begonnen we te knutselen. Twee wc rolletjes, wat papier en in dit geval macaroni en je hebt al gauw een leuk speels instrument....;-)

Ze kwamen gelukkig al vroeger thuis en toen waren we weer met zijn vieren samen.

WAKKER

Jezelf vinden is niet gemakkelijk. Mijn bewustzijn stond niet in verbinding met mijn eigen innerlijk.
Door het loslaten vond ik mijn fijne gevoel weer terug. Het zat niet bij de ander maar zat gewoon in mijzelf.

En dat fijne gevoel kon ik direkt delen met anderen. Mijn partner ondersteunen die de laatste tijd veel druk voelt op het werk. Met collega's meer in contact zijn en specifiek vragen naar de dingen die hen bezighoudt en kwijt willen.

Vandaag gebeurde er iets moois tijdens de ehbo cursus. Een collega die ik goed ken kwam naast me zitten en door het tonen van een babyfoto aan haar kwam het gesprek al gauw op gang. We zaten op 1 lijn met elkaar, gezellig en zonder discussie. Met het maken van een opdracht, specifiek moesten we iets lezen in een boek, kwamen onze armen tegen elkaar aan.
En ik voelde direkt een warmte tegen mijn arm, fijn, gevoelig en vertrouwd. En waarschijnlijk voelde het voor haar ook zo omdat ze haar arm niet terugtrok. Het gebeurde nog een aantal keren, zou ze het opzoeken..?, maar het vertrouwelijke gevoel bleef.
Ik vond het apart dat ik dit gevoel uitstraalde waarschijnlijk. Of zat ik gewoon op 1 lijn met haar met hetzelfde gevoel en voelde het daardoor niet vreemd?

Als ik zelf ben wie ik ben heb ik niets te vrezen van anderen, maar zit je meer op 1 lijn met elkaar, meer in contact. Het maakt me opener, geeft me energie.

Het fijne gevoel stroomt als water door mijn lichaam.

Ik heb mijn ziel gevonden gelukkig. Maar voor diegene die nog zoekende zijn;

http://www.youtube.com/watch?v=LjJ-DFZGmRo&feature=related

Oh woestijn spreek tot mijn hart
Oh vrouw van de aarde
Maker van kinderen die huilen voor liefde
Maker van deze geboorte
Tot je diepste geheimen me bekend zijn
Zal ik niet bewogen worden
Zal ik niet bewogen worden

"Probeer niet het antwoord te vinden
Als er hier geen vraag is
Broer laat je hart gewond raken
En geef geen genade aan je angst"

Adam en Eva wonen een straat verderop
Babylon is iedere stad
Het is zo gestoord als het altijd al geweest is
Liefde is overal een vreemde

In een moment verloren we ons verstand hier
En leggen onze zielen neer
Vandaag leefden we duizend levens
En alles wat we hebben is nu

Ren naar het water
En vind me daar
Verbrand tot de kern maar niet gebroken
We zullen door deze gekte heenkomen
Door deze straten onder de maan
Deze straten onder de maan

En ik zal je nooit verlaten

Tot we kunnen zeggen
"Deze wereld was maar een droom
We sliepen en nu zijn we wakker"
Tot we dat kunnen zeggen

In een moment verloren we ons verstand hier
En droomden we dat de wereld rond was
Een miljoen mijl vielen we de zondeval
Dank God dat we de grond misten

Ren naar het water
En vind me daar
Verbrand tot de kern maar niet gebroken
We zullen door deze gekte heenkomen
Door deze straten onder de maan
Met een nucleair vuur van liefde in onze harten

Ja, ik kan het nu zien heer
Achter alle brekende golven
En de rampspoed
Het is een plek en het thuis van afgedaalde zielen
Die wegzwierven van hun liefde!

Ren naar het water
En vind me daar
Verbrand tot de kern maar niet gebroken
We zullen door deze gekte heenkomen
Door deze straten onder de maan
Met een nucleair vuur van liefde in onze harten

Blijf rustig schat, blijf rustig
En herken het allemaal als licht en regenbogen
In gruzelementen geslagen en ben gelukkig
Ren naar het water (en vind me daar)
Ren naar het water

 

 

YOGIMAN

Yogiman / Orang malu.






De sage over de Yogiman / Orang malu is ontstaan op Java ( Indonesië).
Het verhaal gaat over een man, die zich zo schaamde voor de mensheid, dat hij een leven van meditatie
verkoos in de bekende houding, waar hij nog steeds om bekend staat.
Van de Yogiman wordt wel gezegd, dat hij huilt om het leed van de aarde.
Toch kan hij diep in zijn hart gelukkig zijn, want hij heeft vrede en geluk in zichzelf ontdekt.

Als je de Yogiman van achteren bekijkt, dan zie je een mensenhart: de bron van energie, leven en kracht.
Bekijk je Yogiman van de zijkant, dan kan je in de armen de vorm van een ongeboren mens, een foetus, ontdekken.
Een foetus staat symbool voor het nieuwe leven, puurheid en reinheid.
Als je het hoofd van Yogiman naar je toekeert en hem beter aankijkt, dan ontdek je ook zijn lachende gezicht:
het hoofd is zijn neus, de handen zijn de tanden en de oren zijn de ogen.

 
 Yogiman staat dus voor:
 
 Bescheidenheid;
 Kracht;
 Energie;
 Nieuw leven.
 
 Een Yogiman drukt uit, dat het leven in een cirkel verloopt.
 Er is geen begin en geen einde.
 Een einde betekent een nieuw begin: de hergeboorte.
 De levensles, die Yogiman ons wil leren, is dat door bescheidenheid en kracht, het nieuwe leven altijd herbegint.
 
 
 Die kracht moet je zoeken in jezelf, niet in een ander en niet in de wereld.

Yogiman.

LOSLATEN

los·la·ten liet -, h -gelaten 1 in vrijheid stellen 2 met rust laten; laten rusten 3 verklappen: de verdachte liet niets los 4 niet meer houden; los worden: die lijm laat los

Iets los laten voelt bedreigend en maakt je angstig. Denk maar aan het kleine kind dat zijn ouders stevig vasthoudt als ze b.v. ergens logeren gaan. Het is een eigenschap wat helemaal tegen onze oerinstincten in gaat. Niemand laat graag los, we houden elkaar veel liever vast. Datgene wat je kent en doet en voor jouw vertrouwd is geef je niet zomaar op.

Zo was voor mij de verslaving iets wat ik vertrouwde. Het was mijn maatje in bange dagen. Het was daar als ik het nodig had, als mijn emoties de overhand kregen en ik niet in staat was hiermee om te gaan. Hoe fijn was het om dan toe te geven aan de verslaving die jouw altijd begreep en jouw een goed gevoel gaf.

Ook in een relatie met een ander laten we niet graag los. Mijn partner heeft zich letterlijk ziek gevochten om mij. Ze wilde mij niet kwijt en was bang mij te verliezen. Deels was dit ook terecht want zonder haar zou ik diep zijn gevallen, waarschijnlijk desastreus diep.

Dingen of gebeurtenissen in het verleden zijn moeilijk los te laten. Zo kan ik b.v. als hoogsensitief persoon (hsp) er maar moeilijk mee omgaan als er na een vervelende gebeurtenis, zonder dit uit te praten, zomaar afscheid wordt genomen. Dit soort dingen kan ik moeilijk los laten. Anderen hebben misschien moeite om fout uitgevoerde opdrachten, b.v. op het werk, los te laten. Als je iets fout doet schaadt dit je ego en of zelfvertrouwen en blijft het malen.
Ernstiger dingen zoals het verliezen van je onschuld, in mijn geval het verliezen van mijn krullen. Maar af en toe ook (seksueel) kindermisbruik, zijn dingen die een persoon misschien wel nooit los laten. Of dat die persoon nooit los zal kunnen laten.
Iemand letterlijk verliezen door de dood.

Maar kijk nu naar de eerste betekenis. In vrijheid stellen.

Zodra we dingen loslaten zijn we pas vrij. Hebben we geen angsten meer. De voormalige (erg jammer overigens) groep LIVE verwoordde het al goed in het nummer "Run to the water" *1

"don't try to find the answer
when there ain't no question here
brother let your heart be wounded
and give no mercy to your fear"

Iets los laten doet zeker pijn. Je zult het voelen en ervaren als iets wat je niet wilt. Maar als je er aan toegeeft, los laat komt pas de vrijheid.
Mijn kinderen zijn daar een voorbeeld van. Mijn partner en ik hebben ze enigzins los gelaten in hun doen en laten. Natuurlijk hebben we ze grenzen aangegeven maar binnen de marges zijn ze vrij om te doen wat ze willen. En dat betaalt zich uit, ze luisteren goed, zitten niet aan spullen waar ze niet aan mogen zitten, houden rekening met een ander en delen af en toe uit zich zelf.
Het geeft ons ouders de vrijheid. Om ze te kunnen vertrouwen en niet om angst te hebben dat ze kattekwaad uit halen.

Ik had lange tijd een obsessief seksueel verlangen naar een vriendin van me. Af en toe wringde ik me in de meest creatieve bochten om dit doel te bereiken. Maar wat maakte ik het moeilijk voor mezelf. Mijn hele functioneren werd er door beinvloed. Vaak zat ik te huilen als een klein kind omdat dit onbereikbaar voor me was. Ze gaf me gelukkig het vertrouwen om hier zelf mee om te kunnen gaan. Natuurlijk gaf ze me de verkeerde prikkels maar vaak hielp ze me met begrijpende en ondersteunende woorden. En ik heb gelukkig geen afscheid van haar te hoeven nemen, want onze "relatie" betekent heel veel voor ons. Bij toeval kwam ik uit op de volgende site;
http://www.droomvrienden.nl/tweelingzielen_begrip.html

Door loslaten verkrijg je enorme (spirituele) rijkdom. Je vindt jezelf weer. Zoals ik nu steeds frequenter de verslaving los laat.

Houd elkaar niet vast in een relatie, maar laat die ander groeien tot een mooie bloem. Natuurlijk zijn er grenzen, maar daartussen is veel vrijheid.

Loslaten betekent niet dat ik de liefde loslaat,
het betekent dat ik niet bepaal hoe een ander moet leven.

Loslaten betekent niet dat ik alle banden doorsnijd,
het betekent dat ik een ander niet overheers.

Loslaten betekent niet iemand de gelegenheid geven,
maar wil leren van wat er gebeurt, wat dat ook is.

Loslaten is mijn machteloosheid toegeven,
wat wil zeggen dat de uitkomst niet in mijn hand ligt.

Loslaten is de ander niet willen veranderen of beschuldigen,
ik kan alleen mijzelf veranderen.

Loslaten is niet betuttelen, maar geven om.

Loslaten is niet een ander op iets vastpinnen, maar steun geven.

Loslaten is niet oordelen, maar de ander toestaan mens te zijn.

Loslaten is niet andermans zaken willen regelen,
maar toestaan dat anderen dat zelf doen.

Loslaten is niet beschermend zijn;
het is anderen toestaan de werkelijkheid te zien.

Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren.

Loslaten is niet zeuren, verwijten, ruziemaken, maar zoeken naar mijn eigen tekortkomingen en die corrigeren.

Loslaten is niet alles aan mijn eigen wensen aanpassen,
maar aanvaarden wat elke dag mij brengt.

Loslaten is niet iedereen bekritiseren en willen veranderen, maar de droom proberen te worden die ik kan zijn.

Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.

Loslaten is minder bang zijn en meer …
Liefhebben..

***

HOOGSENSITIEF

Jammer dat je af en toe door andere mensen op het verkeerde been wordt gezet. Ik vond het antwoord door naar mijn dochter te kijken. Zij vertoond precies hetzelfde gedrag als ik. Door een spiritueel persoon uit onze omgeving werd dit benoemd als "Nieuwe tijds Kind".
Erg gevoelig en zichzelf wegcijferend ten koste van anderen. De massagecursus komt hier nu van pas. Soms ervaart onze dochter zoveel prikkels dat ze gewoon niet in slaap kan komen. Dat ik nu een middel heb gevonden om haar te laten ontspannen, en mij de gelegenheid geeft om haar te voelen en haar mij te laten voelen doet me erg goed.

Want het zit hem in dat voelen. Vanwege de verslaving meende ik dat altijd seksueel naar personen te moeten doen. Werd er af en toe geobsedeerd door. Maar het was mijn methode om iemand te laten voelen en mij te laten voelen.

Het is zeker waar dat ik gewoon teveel in mijn hoofd zat en dacht. Mijn lichaam verwaarlosend. Niet regelmatig tanden poetsen, eetbuien en al reeds 3x door mijn rug gegaan. Gelukkig geen blijvende schade overigens..

Daarmee kom ik weer terug op het pad van mijn spirituele zoektocht. Mijn lichaam voelen. En nu heb ik gelukkig begeleiding daarin gevonden. Met meditatie avonden en dus deze massage cursus. Een cursus die niet ingaat op de technieken om bepaalde spieren te bewerken. Maar een cursus waarin veel aandacht wordt gegeven aan het aspect dat je goed in je lichaam moet zitten alvorens te beginnen. Massage op gevoel.

Omdat een hoogsensitief persoon op zoek is naar steeds intensere prikkels verklaart dit ook mijn liefde voor de verschillende stromingen van muziek; gevoelige blues van ZZ-top, het schreeuwerige van Rammstein, het "labiele" van Type O Negative (Peter Steele R.I.P.), het natuurlijke van Omnia, het traditionele van Rapalje & Schandmaul (welke ik nog moet ontdekken..)

Ook in mijn verslaving heb ik dit gedrag gehad. Normale intimiteit tussen personen werd voor mij niet genoeg, intimiteit, lust tussen meerdere personen, seksbeleving van anderen lezen en zien en geprikkeld worden door de gevoelens die erbij loskomen. De twee uitsterste van elkaar; SM en Tantra.

 

 

Met mij is waarschijnlijk niets gebeurd in het verleden. Met die andere personen is iets gebeurd en dat heb ik me aangetrokken. Het neigen naar een tante van me in mijn jeugd, wellicht het verdriet van mijn vader voelende omdat hij op jonge leeftijd gedwongen werd een keuze te maken. Mijn ouders trouwde in april en ik werd geboren in september van datzelfde jaar. Het verlies van mijn vader's vader op jonge leeftijd.

In de laatste twee jaren kwam ik (toevaligerwijze) in (sexueel) contact met vrouwen die allen een serieus rugzakje meedroegen. Alsof ik het kon voelen, al ben ik me daar niet bewust van. Wellicht straal ik liefde en veiligheid uit dat ze maakt met mij in contact te komen.

Met deze denkwijze wordt mijn persoon sterker en heb ik meteen mijn levensdoel gevonden. Die mensen bijstaan die dat nodig hebben. Hun aandacht gevende, alleen gezien de verslaving, niet seksueel. Hun gevoel delen met het mijne, daarbij niet oordelende over levenswijzes en akties van die persoon.

Recent nog zei ik tegen de psycholoog dat ik in mijn werk geen bevrediging kon vinden. Ik wil ook in mijn werk iets kunnen betekenen. En daarbij dacht ik hardop aan b.v. ambulance chauffeur, gehandicapten zorg, onderwijs enz. De psycholoog reageerde met; "ik zie het doen, jij gaat dat nog doen...".

Het voorhouden van het kompas heeft gewerkt. Dit zet een richting, een te volgen koers.

Allereerst samen met mijn gezin.

Lees ook de volgende link, het bevestigt mijn denkpatroon;

http://www.ookzogevoelig.nl/eigenschap_nietsMisMee.html