De sage over de Yogiman / Orang malu is ontstaan op Java ( Indonesië).
Het verhaal gaat over een man, die zich zo schaamde voor de mensheid, dat hij een leven van meditatie
verkoos in de bekende houding, waar hij nog steeds om bekend staat.
Van de Yogiman wordt wel gezegd, dat hij huilt om het leed van de aarde.
Toch kan hij diep in zijn hart gelukkig zijn, want hij heeft vrede en geluk in zichzelf ontdekt.
Als je de Yogiman van achteren bekijkt, dan zie je een mensenhart: de bron van energie, leven en kracht.
Bekijk je Yogiman van de zijkant, dan kan je in de armen de vorm van een ongeboren mens, een foetus, ontdekken.
Een foetus staat symbool voor het nieuwe leven, puurheid en reinheid.
Als je het hoofd van Yogiman naar je toekeert en hem beter aankijkt, dan ontdek je ook zijn lachende gezicht:
het hoofd is zijn neus, de handen zijn de tanden en de oren zijn de ogen.
Yogiman staat dus voor:
Bescheidenheid;
Kracht;
Energie;
Nieuw leven.
Een Yogiman drukt uit, dat het leven in een cirkel verloopt.
Er is geen begin en geen einde.
Een einde betekent een nieuw begin: de hergeboorte.
De levensles, die Yogiman ons wil leren, is dat door bescheidenheid en kracht, het nieuwe leven altijd herbegint.
Die kracht moet je zoeken in jezelf, niet in een ander en niet in de wereld.
Yogiman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten